6. Tο αλάτι (NaCl)

Οι αλυκές της Μήλου και η ιστορία τους, είναι ένα κομμάτι που πιστεύω πως δεν έχει ακόμη μελετηθεί σε βάθος. Σημαντικός οικονομικός παράγοντας του νησιού κάποτε, βοήθησε ακόμη και τις δύσκολες ώρες της γερμανικής κατοχής, μέσω της ανταλλαγής του με άλλα βασικά προϊόντα, όπως λάδι και σαπούνι (κυρίως από την Κρήτη).

Δεν θα επιχειρήσουμε εδώ ούτε κάποια ιστορική αναδρομή, ούτε κάποιο ιδιαίτερο αφιέρωμα σε αυτό το μνημείο (πλέον) της τοπικής ιστορίας. Η κατηγορία άλλωστε στην οποία εντάξαμε το άρθρο, είναι διαφορετικού ενδιαφέροντος.

Το αλάτι των αλυκών (μεταξύ τους και αυτή της Μήλου) δεν ανήκει φυσικά στην κατηγορία των ορυκτών. Μιλάμε για το θαλασσινό αλάτι και όχι για το ορυκτό αλίτης που είναι κάτι διαφορετικό και που καλύπτει σήμερα κάτι παραπάνω από το 65% της παγκόσμιας κατανάλωσης. Το θαλασσινό αλάτι που καταναλώνουμε, είναι περιεκτικότητας από 97-99% σε χλωριούχο νάτριο, αφού περιέχει τόσο ιωδιούχο κάλιο, όσο και αντισυσσωματικά συστατικά.

Δεν παύει όμως να είναι χημική ένωση, οπότε μπορεί να καταλάβει μια θέση στην κατηγορία μας. Οι φωτογραφίες δείχνουν το αλάτι στη μορφή που κρυσταλλώνεται μέσα στις αλυκές, χωρίς δηλαδή να περιέχει ακόμη τις προσμίξεις του εμπορίου και απεικονίζει ένα κομμάτι από τις αλυκές Μήλου, όταν αυτές ακόμη λειτουργούσαν.